Het duurde even voordat ik naar mezelf durfde en wilde kijken. Mijn strategie was altijd maar doorgaan, paracetamol erin, glimlach naar de buitenwereld, ietwat sarcasme en zelfspot, emoties weg eten.. Met als gevolg thuis regelmatig leeg, moe en sjagerijnig!
Hey, ik ben Hanneke!
Ik heb nooit geweten wat ik echt wilde, riep gekscherend geen hobby’s te hebben, kreeg het bloedheet als we het nu eens ‘echt’ over mij gingen hebben.
Maar op deze wijze kon ik heel lang doorgaan.. Ik hoopte dat ik ‘ineens’ zou weten wat ik nu echt wilde met mijn leven en dat ik eens afkwam van die ‘stomme’ onzekerheid op mijn werk, die maar weinig mensen van mij kenden.
Probeer het maar, als het 'echt' niet gaat, kun je altijd stoppen..
Een goed advies, waarop ik veel ben aangaan, waardoor ik heb leren doorzetten, maar waardoor ik ook regelmatig over mijn grenzen ben gegaan. Want tja, wanneer gaat het ‘echt’ niet?
Immers, ik bleef altijd maar overeind staan?!
Ik ken periodes dat ik heimelijk jaloers was op mensen die wel omvielen en thuis moesten zijn. En natuurlijk wilde ik dat niet, want ik heb bij vrienden en familie mogen zien hoe verschrikkelijk rot deze mensen zich voelden, maar ik denk dat in bepaalde periodes dichtbij dit gevoel heb gezeten, of zelfs dit gevoel heb gehad. Stress, grote spanning, onzekerheid, nauwelijks slapen, niet meer kunnen ontspannen. En dit vanuit een behoefte om het voor de buitenwereld goed te doen.
Mijn rode draad...
– Van VWO 4 naar Havo 4, omdat ik me zo rot voelde als het moeilijk was en dit mij veel energie kostte.
– Na een jaar Personeel en organisatie gestopt, omdat ik een onvoldoende had gehaald voor een vak.. Ik ben nooit meer naar dat vak geweest en schaamde mij hierom.
– Toen 2 jaar HBO-verpleegkunde, omdat ik misschien wel verloskunde wilde studeren. maar ook hier sloeg de onzekerheid toe. Op school was het heel gezellig en inhoudelijk goed te doen, maar de stages waren funest. Niet dat er daar iets te merken was, maar thuis brak ik op van de spanningen, omdat ik het te graag ‘goed’ wilde doen. Toen ik besloot te stoppen, was de spanning direct weg en heb ik nog een heel leuke maand op de stage gehad.
– En gestart met de Pabo, ook iets wat ik altijd ergens wel leuk vond. Ik besloot de opleiding versneld te doen en minstens af te maken, want ik kon niet weer stoppen met een opleiding. Dan had ik tenminste een diploma. Tijdens mijn LIO kwam er wederom de welbekende onzekerheid naar boven. Ik ben dit keer doorgegaan, aan de buitenkant voor niemand zichtbaar.
Mijn dagelijks leven 🙂
– Leuke dingen doen met mijn helden en draken 🙂
– Wandelen met Gijs, onze enthousiaste labrador
– Borrelen, kletsen, spuien met vriendinnen!
– Sauna pakken
– Lekker eten, gek doen!
– Boeken lezen, badderen
– Quilty pleasure: Einde van de dag eindigen met series als Love Island, Temptation Island, BB vol liefde, Dertigers 🙂
Spanningen – Onzekerheid, ontstaan vanuit een overtuiging het altijd ‘goed’ te willen doen voor een ander. Als de ander ok is, ben ik ook ok…
Ook in mijn werkende leven als juf keerde deze onzekerheid met momenten terug:
–
Steeds weer mijn eerste jaar op een nieuwe school (drie keer ervaren)
–
Bij pittige groepen waar ik het moeilijk vond om de regie te houden.
–
Bij mijn jaargesprekken waarin ik wederom niet goed kon aangeven wat ik nou echt wilde!
En toen was het tijd om mezelf eens goed in de spiegel aan te kijken!
Dit was het beste wat ik had kunnen doen!
Ik ben naar een coach gegaan, want ik wilde iemand die naar mij ging kijken. Wat had ik nodig?! Door naar mezelf te kijken, door mijn gevoelens en gedachten niet weg te drukken, maar aandacht te geven, ontstond er rust. Ik kon zijn met wat er was, ik ging voelen, ik kon mezelf uitspreken en leerde mezelf weer steeds beter kennen. En van hieruit kon ik keuzes maken.
Na een kort traject bij een loopbaancoach besloot ik door alle ‘beren’ die mij ervan weerhielden toch te gaan voor de studie tot Levenscoach bij Sonnevelt. Twee jaar heb ik mezelf ondergedompeld in de mens, fantastische boeken die ik als vanzelf las, prachtige oefeningen met direct resultaat, oefensessies met studenten en proefcliënten en het krachtige gevoel dat dit de richting is die ik te gaan heb! Ik gun iedereen coachtrajecten waar je alleen maar sterker uitkomt en je jezelf niet steeds weer vast hoeft te zetten.
Inzichten als leerkracht
Inmiddels ben ik 17 jaar leerkracht in het basisonderwijs. Ik geniet elke dag weer van alle koppies, de unieke personen, alle kinderen die weer anders zijn.
–
Als juf gun ik elk kind een coach ‘vak’ waarin ze leren omgaan met dingen die zij moeilijk vinden, waarin zij leren zichzelf niet vast te zetten met belemmerende overtuigingen, waarin zij leren hun masker af te zetten en zich kwetsbaar te tonen, waarin zij leren te blijven voelen, waarin zij leren gewoon te ‘zijn’. Zodat zij niet als volwassenen pas hoeven te leren – na jaren wegduwen – hoe hiermee om te gaan.
–
Helaas is hier weinig ruimte voor, wanneer je een groep van 32 kinderen voor je neus hebt zitten. Ik zie veel kinderen worstelen en struggelen met zichzelf in relatie tot de ander, tot zichzelf, tot hun omgeving. Als juf ging ik het meest ‘aan’, wanneer ik tijd had om eens rustig bij een kind te zitten en samen te mogen ‘zijn’, wanneer een kind een stukje binnenkant toonde, wanneer wij fantastische groepsgesprekken konden voeren over onszelf en onze kwetsbaarheden!
–
Mijn huidige job als coach in het onderwijs
Inmiddels mag ik van mijn ‘aan’ knop mijn werk maken! Op De Sieppe, de basisschool waar ik werk, coach ik kinderen in het leren leren. Leren omgaan met spanningen, onzekerheden, concentratie en focus, uitdagingen, relaties met anderen, emoties die groots zijn.
Na bijna 2 jaar groeit dit steeds meer, ik zie kinderen vanuit alle klassen met regelmaat bij mij. Kinderen die na verloop van tijd weer terugkeren, vanuit eigen wens of vanuit verzoek van ouders.
Kinderen groeien, passen oefeningen toe in de praktijk, krijgen inzichten, gaan de belemmerende overtuigingen meteen te lijf, legen hun hoofd bij mij en voelen!
–
Om zo te mogen zijn, te mogen leren, tot ontwikkeling te komen!
Hoe lekkerder jij in je vel zit, hoe meer ruimte er is voor ontwikkeling!
Lifecoach en loopbaancoach vanuit Hanneke Jacobs coaching!
Naast mijn baan als leerkracht/coach in het onderwijs, werk ik nu ook uit eigen naam als coach voor volwassenen! Superleuk om jou te mogen coachen!
Lifecoach om jou te coachen tijdens de momenten waarop je vast lijkt te lopen in jouw leven. Om levensthema’s aan te kijken die je steeds weer raken.
Loopbaancoach om met je mee te kijken specifiek binnen jouw loopbaan. Welke beweging wil jij maken? Kan ik je hierin coachen? Zodat jij goede keuzes mag maken vanuit jezelf!
